poniedziałek, 5 stycznia 2015

Prolog

Moja historia..
Nasza.
Nie przeszkadzaj mi.
Tak to się kończy, kiedy rozmawiasz z kobietą. Nie da się jej wyprowadzić z błędu, bo zaraz Cię opieprzy.
Pfff..
I co i teraz masz na mnie focha?
Nie mam.
To co ci jest?
Nic.


Każdego dnia boję się,
Że czegoś zabraknie,
Że nagle wszystko się zmieni.
Nic nie będzie takie samo.
Na razie daję radę,
Nie staczam się,
Ale co stanie się później?
Czy nadal będę tą samą,
Niezmienioną dziewczyną?
Mam nadzieję

                  
 


       

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz